Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ;

Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι λόγοι που δε θα πρεπε ποτέ να το δεχτείς:
Είναι φορές που είμαι σκυθρωπός,οξύτατα ευαίσθητος, και ντροπαλός ακόμα.
Ο φόβος μου ξεσπάει σα  θυμός, μού είναι τόσο δύσκολο να δώσω,
μιλάω πολύ για μένα όταν φοβάμαι,κι ίσως περάσει η μέρα χωρίς να έχω τίποτα να πω.

Μα θα σε κάνω να γελάς
και θα σε αγαπάω
και μες τη λύπη σου
θα σ έχω αγκαλιά.

Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι λόγοι που δε θα πρεπε ποτέ να το δεχτείς:
Συχνά παραείμαι σοβαρός, ψυχρά απομακρυσμένος.
Ποτέ ο ίδιος ακριβώς,κι όλο μου φαίνεται θ αλλάζω και θ αλλάζω.
Καυχιέμαι, κομπορημονώ σαν το παιδί τη προσοχή ζητάω,
κατσούφης γίνομαι,έχω άγριο θυμό κι ώρες πολλές τη γκρίνια μου κρατάω.

Μα θα σε κάνω να γελάς
και θα σ αγαπώ
και μες το φόβο σου
θα στέκομαι κοντά σου.

Ένας φίλος:
που όταν σε φοβάμαι και σε σπρώχνω, σε πείσμα της ασκήμιας μου, θα μένεις
να μοιραστείς ότι απόμεινε από μένα. Που όταν κανείς δε θα γνωρίζει το όνομά μου,
σαν δε θα νοιάζεται κανένας πια για μένα, για όσα έκανα κι όσα δεν έχω κάνει,
κι όλοι που σε κείνους βασιζόμουν το βάλουνε στα πόδια και μ αφήσουν,
¨Οταν δε θα χει μείνει τίποτα δικό μου, ούτε ακόμα αυτή η λεπτότητα κι οι χάρες,
εσύ παρόλα αυτά, θα σαι κοντά μου.

Θα είμαστε φίλοι;
Δεν έχω λόγο σοβαρό,
απλά μονάχα στο ζητώ.

Kavanaugh