ΟΥΛΗ

Η πληγη θρεφει, τα χειλη της σμιγουν αργα σαν αυλακια βυσσινια κι υστερα απο χρονους στη θεση της μενει σημαδι, μια ροδινη ουλη που σκυβει και τη φιλαει...
Ολοι αγαπουν τα τραυματα τους.
Τα κρυβουν με ωραια ατσαλενια υφασματα.. ξερω ομως σε ποια μερια του κορμιου τους ανθισαν... μαραθηκαν... εφαγαν δερμα και κρεας δικο τους.
Γι'αυτο τ 'αγαπουν και σε ωρες μοναξιας που κανεις δεν τους βλεπει , σκυβουν και με λατρεια τα φιλουν τα βαθεια , σκοτεινα τραυματα τους..

ΟΥΛΗ" Ε..Χ.Γονατας".