Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω...
Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014
"Η ζωή είναι περίεργη... Χρειάζεται θλίψη για να μάθεις τι σημαίνει ευτυχία, θόρυβος για να εκτιμήσεις τη σιωπή, απουσία για να αξιολογήσεις την παρουσία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου