ΓΕΛΑ....

Γέλα στη νύχτα, στη μέρα στο φεγγάρι,
γέλα στις στριφτές στράτες του νησιού,
γέλα σ’ αυτό το άγαρμπο αγόρι που σ’ αγαπά,
μα όταν ανοίγω τα μάτια και τα κλείνω,
όταν τα βήματά μου φεύγουν, όταν γυρνούν τα βήματά μου,
αρνήσου μου το ψωμί, τον αγέρα, το φως, την άνοιξη,
μα ποτέ το γέλιο σου, γιατί θα πεθάνω. (Πάμπλο Νερούντα)