Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω...
Σάββατο 12 Μαΐου 2012
Μερικές μητέρες δίνουν φιλιά, άλλες είναι πιο
αυστηρές, αλλά η αγάπη είναι πάντα ίδια. Άλλωστε, οι πιο πολλές μητέρες φιλούν
και μαλώνουν ταυτόχρονα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου