Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω...
Τρίτη 1 Μαΐου 2012
'Είναι εύκολο να αγγίξεις ένα κορμί , το δύσκολο είναι να
μπορέσεις να αγγίξεις την ψυχή του , να γκρεμίσεις τους φράχτες και να νιώσεις
την καρδιά του''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου